Το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA κατέγραψε παράξενα χαρακτηριστικά στον Άρη που ξεπερνούν οτιδήποτε έχει παρατηρηθεί στη Γη. Από σχηματισμούς που μοιάζουν με αράχνες και έχουν σκαλιστεί από υπόγειες εκρήξεις CO2 μέχρι πανύψηλους θερμοπίδακες που εκτοξεύουν σκοτεινή σκόνη στους πάγους του πλανήτη, αυτά τα εξωγήινα τοπία έχουν καταπλήξει τους επιστήμονες.
Ο Αρης είναι εδώ και καιρό γνωστός για τους σκονισμένους κόκκινους αμμόλοφους, τα πανύψηλα ηφαίστεια και τα βαθιά φαράγγια, αλλά πρόσφατες εικόνες υψηλής ανάλυσης από το Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA αποκάλυψαν κάτι πολύ πιο απόκοσμο. Διάσπαρτες σε όλη τη νότια πολική περιοχή, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει παράξενους, αραχνοειδείς σχηματισμούς, τεράστιες σκοτεινές κηλίδες, και υψηλής ταχύτητας θερμοπίδακες που εκρήγνυνται κάτω από την επιφάνεια – χαρακτηριστικάπου δεν μοιάζουν με οτιδήποτε άλλο υπάρχει στη Γη.
Το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA κατέγραψε παράξενα χαρακτηριστικά στον Άρη που ξεπερνούν οτιδήποτε έχει παρατηρηθεί στη Γη. Από σχηματισμούς που μοιάζουν με αράχνες και έχουν σκαλιστεί από υπόγειες εκρήξεις CO2 μέχρι πανύψηλους θερμοπίδακες που εκτοξεύουν σκοτεινή σκόνη στους πάγους του πλανήτη, αυτά τα εξωγήινα τοπία έχουν καταπλήξει τους επιστήμονες.Ο Αείναι εδώ και καιρό γνωστός για τους σκονισμένους κόκκινους αμμόλοφους, τα πανύψηλα ηφαίστεια και τα βαθιά φαράγγια, αλλά πρόσφατες εικόνες υψηλής ανάλυσης από το Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA αποκάλυψαν κάτι πολύ πιο απόκοσμο. Διάσπαρτες σε όλη τη νότια πολική περιοχή, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει παράξενους, αραχνοειδείς σχηματισμούς, τεράστιες σκοτεινές κηλίδες, και υψηλής ταχύτητας θερμοπίδακες που εκρήγνυνται κάτω από την επιφάνεια – χαρακτηριστικάπου δεν μοιάζουν με οτιδήποτε άλλο υπάρχει στη Γη.
Αυτοί οι σχηματισμοί αποτελούν μέρος ενός εποχιακού κύκλου μοναδικού για τον Άρη, που καθοδηγείται από την εξάχνωση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και όχι από τη διάβρωση από τον άνεμο και το νερό που διαμορφώνουν τα τοπία στη Γη. Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται κατά τη διάρκεια της αρειανής άνοιξης, το CO2 που είναι παγιδευμένο κάτω από την επιφάνεια απελευθερώνεται βίαια, χαράσσοντας απόκοσμα κανάλια που μοιάζουν με ιστούς και στέλνοντας εκρήξεις σκοτεινού υλικού στην παγωμένη επιφάνεια του πλανήτη.
Για χρόνια, αυτοί οι παράξενοι σχηματισμοί παρέμεναν ένα μυστήριο, αλλά τώρα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουν αποκαλύψει τις εξωγήινες διαδικασίες που διαμορφώνουν το νότιο πόλο του Άρη. Μελετώντας αυτά τα μοναδικά τοπία, οι ερευνητές ελπίζουν να κατανοήσουν βαθύτερα την αρειανή γεωλογία, την ατμοσφαιρική δραστηριότητα, ακόμη και το ενδεχόμενο ύπαρξης υπόγειας ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη.
Η επιστήμη πίσω από το μυστηριώδες «έδαφος αράχνης» του Άρη
Μια από τις πιο αινιγματικές ανακαλύψεις στον Άρη είναι το αραχνοειδές έδαφος, γνωστό και ως «αρειανές αράχνες».Αυτοί οι σχηματισμοί αποτελούνται από περίπλοκα, διακλαδισμένα κανάλια που μοιάζουν με γιγάντιους εξωγήινους ιστούς αράχνης που απλώνονται στο νότιο πολικό κάλυμμα πάγου. Σε αντίθεση με τη Γη, όπου η διάβρωση προκαλείται κυρίως από το νερό, τον άνεμο και την τεκτονική των πλακών, οι αραχνοειδείς σχηματισμοί του Άρη σμιλεύονται από το αέριο διοξείδιο του άνθρακα που διαφεύγει και είναι παγιδευμένο κάτω από παγωμένα στρώματα πάγου.
Η Lauren McKeown, πλανητική επιστήμονας στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA, περιγράφει αυτούς τους σχηματισμούς ως μερικά από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά που έχουν παρατηρηθεί ποτέ σε άλλον πλανήτη. «Οι αράχνες είναι παράξενα, όμορφα γεωλογικά χαρακτηριστικά από μόνα τους», δήλωσε η ίδια, υπογραμμίζοντας τη μοναδικότητα αυτών των φυσικών σχημάτων.
Σε αντίθεση με οτιδήποτε συναντάται στη Γη, τα χαρακτηριστικά αυτά σχηματίζονται όταν μια παχιά πλάκα πάγου CO2 συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια του αρειανού χειμώνα, σφραγίζοντας το αέριο κάτω από την επιφάνεια. Καθώς το ανοιξιάτικο φως του ήλιου διαπερνά τον πάγο, θερμαίνει το έδαφος από κάτω, προκαλώντας την εξάχνωση του παγιδευμένου CO2 (μετατροπή απευθείας από στερεό σε αέριο). Το αέριο αυξάνει την πίεση κάτω από τον πάγο μέχρι να σπάσει, εκτοξεύοντας άμμο και σκόνη στον αέρα σε βίαιες εκρήξεις που μοιάζουν με πίδακες.
CO2 Geysers: που διαμορφώνουν την επιφάνεια του Άρη
Παράλληλα με το αραχνοΰφαντο έδαφος, ο Άρης φιλοξενεί επίσης μυστηριώδεις σκοτεινές κηλίδες και θερμοπίδακες που εμφανίζονται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της εποχιακής απόψυξης των πάγων του πλανήτη. Αυτές οι εκρήξεις που τροφοδοτούνται με CO2 στέλνουν πίδακες σκούρου ιζήματος στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας τεράστιες κηλίδες που μοιάζουν με μελάνι σε όλο το πολικό τοπίο.
Οι επιστήμονες πρότειναν για πρώτη φορά το μοντέλο Keiffer για να εξηγήσουν αυτές τις εκρήξεις το 2006, περιγράφοντας πώς η συσσώρευση αερίου CO2 υψηλής πίεσης κάτω από το εποχιακό στρώμα πάγου δημιουργεί έναν ισχυρό μηχανισμό για γεωλογικές αλλαγές.
«Προτείνουμε ότι το εποχιακό στρώμα πάγου σχηματίζει μια αδιαπέραστη, ημιδιαφανή πλάκα πάγου CO2 που υπολείπεται από τη βάση, συσσωρεύοντας αέριο υψηλής πίεσης κάτω από την πλάκα», εξήγησαν ο Keiffer και οι συν-συγγραφείς του στην εργασία τους.
Καθώς αυτό το αέριο συνεχίζει να συσσωρεύεται, αιωρεί το στρώμα πάγου πριν ξαφνικά σπάσει, σχηματίζοντας αεραγωγούς CO2 υψηλής ταχύτητας. Αυτές οι οπές εκτοξεύουν κόκκους μεγέθους άμμου στον αέρα, δημιουργώντας τεράστιες σκοτεινές κηλίδες σε όλο το τοπίο και διαβρώνοντας αργά την επιφάνεια σε περίπλοκα κανάλια.
«Αυτές οι διαδικασίες δεν μοιάζουν με καμία άλλη που έχει παρατηρηθεί στη Γη», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης του 2006, τονίζοντας πόσο εξωγήινες είναι πραγματικά αυτές οι γεωλογικές δυνάμεις.
Τι σημαίνουν αυτές οι ανακαλύψεις για την εξερεύνηση του Άρη
Η ανακάλυψη των θερμοπνευστήρων CO2 και του αραχνοειδούς εδάφουςστον Άρη υποδηλώνει ότι ο Κόκκινος Πλανήτης απέχει πολύ από το να είναι στατικός. Παρά το άγονο και ψυχρό περιβάλλον του, φιλοξενεί ενεργές εποχιακές διεργασίες που αναδιαμορφώνουν την επιφάνειά του σε πραγματικό χρόνο.
Αυτό είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό για τους πλανητικούς επιστήμονες επειδή αμφισβητεί την ιδέα ότι ο Άρης είναι ένας «νεκρός» κόσμος. Αυτές οι διεργασίες, οι οποίες καθοδηγούνται από την εξάχνωση του CO2 και όχι από το νερό, υποδηλώνουν ότι η ατμόσφαιρα του Άρη παίζει πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του τοπίου του από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Επιπλέον, αυτές οι εκρήξεις και οι υπόγειες κινήσεις αερίων θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις για μελλοντικές αποστολές στον Άρη. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το CO2 συσσωρεύεται και διαφεύγει από το υπέδαφος θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για τον σχεδιασμό μελλοντικών κατοικιών, συστημάτων εξόρυξης ή ακόμη και στρατηγικών για τη χρήση των πόρων του Άρη στις προσπάθειες αποικισμού από τον άνθρωπο.
Επιπλέον, η μελέτη της υπόγειας ροής των αερίων θα μπορούσε να προσφέρει νέες γνώσεις σχετικά με το αν παρόμοιες διεργασίες περιλάμβαναν κάποτε νερό-ένα κρίσιμο ερώτημα για την αναζήτηση αρχαίας ζωής στον Άρη.
πηγή: Newsbomb.gr
